Πόσο απλή είναι η χαρά τελικά, και πόσο την αναζητούμε όλη την ζωή μας ώστε να την βρούμε.. κάποιες φορές σε λάθος μέρη… Σκέφτομαι πόσο τυχερή είμαι που μπορώ να γράφω . Να γράφω για όλα τα θέματα που με ενδιαφέρουν και με απασχολούν, αν βέβαια καλό θα ήταν κάποια απο αυτά να ενδιαφέρουν κάποιους απο εσάς. Επίσης θα ήταν σημαντικό να ξέρω οτι δεν είμαι μόνη μου εδώ, και ότι κάποιοι περιμένουν να διαβάσουν κάτι πρωτότυπο και δημιουργικό, να μου απαντήσουν, να μου πούνε την γνώμη τους. Θέλω να σας πω , πως προέκυψε ο “κήπος της Θεραπείας” και πως τον έχω φανταστεί.
Η αρχική ιδέα που είχα φτιάχνοντας αυτό το blog , ήταν να δημιουργήσω έναν “φανταστικό” κήπο θεραπείας , έναν διαδικτυακό κήπο, με πολλά άρθρα , απόψεις , που θα παρέχει ενημέρωση σε θέματα ψυχολογίας , αυτογνωσίας και σχέσεων. Θα προσπαθήσω να μείνω συνεπής σε αυτήν την ιδέα μου, και να φτιάξω με πολλή αγάπη και φροντίδα τον “κήπο της θεραπείας” ρίχνοντας καθημερινά εκτος απο νερό και λίπασμα, πολλές δημιουργικές ιδέες και καινούρια γνώση. Σκέφτομαι πως όπως ένας κήπος είναι γόνιμος και έχει πολλά όμορφα φυτά και λουλούδια , έτσι και το blog μου θα προσπαθήσω να είναι πολύχρωμο, ενδιαφέρον, να απαντάει σε πολλά ερωτήματα , να έχει πολλά θέματα που να καλύπτει πολλά ενδιαφέροντα σας, αλλά ταυτόχρονα να είναι όμορφο και σαφές , χωρίς περιττές πληροφορίες ώστε να γίνει βαρετό.
Οι αρχικές ιδέες μου για την ιδέα αυτού του blog είναι σπαρμένες πια.. όπως στο γόνιμο χώμα μπαίνουν οι σπόροι και ευδοκιμούν, έτσι και οι ιδέες μου ελπίζω να αναπτυχθούν εδώ και να καρποφορήσουν.
Φυσικά ο κήπος της θεραπείας για να αναπτυχθεί χρειάζεται όλους εμάς. Αν τελικά ευδοκιμήσει, θα έχει την δύναμη να μεταμορφώσει, να μας αναπτύξει και να δώσει καινούριο νόημα στην ζωή μας. Όχι μόνο να δώσει νέο νόημα στην δική μου ζωή, αλλά και στην δική σας, και αυτό θα μπορούσε να γίνει με πολλούς τρόπους, και θα με έκανε πολύ χαρούμενη.
Ένας τρόπος που θα μπορούσε να αναπτύξει τον “κήπο της θεραπείας ” σκέφτομαι πως είναι η επικοινωνία μεταξύ μας. Εδώ θα μπορούμε να ανταλλάσουμε απόψεις σε επίκαιρα θέματα ψυχολογίας και ερωτήματα σε θέματα αυτογνωσίας που πιστεύω οτι ενδιαφέρουν πολλούς απο εσάς. Όπως τα λουλούδια σε έναν κήπο έχουν τον προσωπικό τους χώρο αλλά ταυτόχρονα ακουμπάνε πάνω σε άλλα λουλούδια έτσι και οι ιδέες ,δεν μπορουν να ζήσουν εαν δεν τις μοιράζονται πολλοί. Στον κήπο της θεραπείας λοιπόν είναι σημαντικό να επικοινωνούμε καθημερινά και να ανταλλάσουμε απόψεις, με σεβασμό και αγάπη ο ένας για την ιδιαιτερότητα της προσωπικότητας του άλλου. Θα είναι μια συλλογική πορεία στην αυτογνωσία και στην γνώση, κρατώντας μόνο τα σημαντικά και αφήνοντας πίσω τα περιττά.
Κάπως έτσι φαντάζομαι τον “κήπο της θεραπείας” μας …
Άρθρο απο την Σία Κωνσταντουδάκη
